Een inspirerend artikel van een bestuurder van voor mij hele goede werkgever. Het beeld van goed onderwijs, contra de heerschappij van de techniek, maar gericht op het gebruiken van de techniek als middel om aan te sluiten bij de lerende en de (internationale/geïnternationaliseerde) omgeving waarbinnen de lerende leert, is een beeld dat ik volledig deel.

Als docent met de voeten in de klei en als denker over onderwijs, techniek en maatschappij, zie ik helaas een volstrekt tegengestelde beweging ontstaan. Het lijkt soms zelfs zo te zijn, dat door het benadrukken van de nadelige gevolgen van het tot instrument maken van onderwijs en haar bezoekers (docenten, leerlingen, ouders tot aan directieleden), er vooral voor zorgt dat er nieuwe instrumenten worden gemaakt om de gevolgen van de oudere instrumenten op te vangen. Echt waarachtig denken en anticiperen wordt daarmee gereduceerd tot een simplistische manier van (onder)scheiden (in de zien van bekritiseren) van technisch gezien de meest efficiënte manier van organiseren.

Ik kom in ieder geval steeds meer ruimte tegen voor echt onderscheidend, creatief denken. En met ruimte bedoel ik: tijd om te kunnen denken, een concrete ruimte en ruimte (leegte) in het hoofd.

De wil is er zeker wel. Iedereen probeert er het beste van te maken, maar dat hoeft nog niet per se het "goede" te zijn. Het aanbieden van middelen (ruimte om te denken) is meer dan alleen maar het aanbieden van geldelijke middelen en concrete ruimtes en wellicht enthousiaste workshop-houders... het is een aanbieden van een (kritisch) denken, waarvoor iedereen tot in de diepste kern van zijn wezen gevoelig voor is, maar zich ook tot aangetrokken voelt.

Maar nogmaals bedankt voor dit mooie schrijven. Ik hoop dat de kernachtige boodschap snel gaat doorzingen in alle scholen.

Groeten.

17-09-2014 | 12:50 | Robert-Jan Gruijthuijzen | Reageren | Reageren met quote