Integriteitscode in de praktijk: wat vind jij?

Door Rijk Vlaanderen, rector Mill Hill College, Goirle

Casus: ‘Een medewerker wil graag voordat hij met pensioen gaat nog een vakgerichte cursus in het buitenland volgen. Theoretisch gezien heeft hij recht op zijn scholingsbudget. De vraag is of je als schoolleider hiermee moet instemmen?’

Het is een goed gebruik geworden op het Collectief Schoolleiders Overleg van vereniging OMO een casus te bespreken waar een lastige vraag of stevig dilemma in besloten ligt. 15 mei jongstleden was dat bovenstaande casus. Wat te doen?’

De meerderheid van de aanwezigen was van mening dat het scholingsbudget hiervoor gebruikt kan worden: de medewerker heeft er formeel recht op, het is een stimulans voor anderen om het budget in te zetten, de cursus kan ook gezien worden in de continuïteit van het leven. Het belangrijkste argument om niet in te stemmen was dat het scholingsbudget is bedoeld voor deskundigheidsbevordering van een medewerker in het kader van zijn/haar dienstverband en functie; vlak voor het pensioen is de investering derhalve zinloos.

Wat ik zelf van het gesprek heb meegenomen is dat er uiteraard formele in de cao vastgelegde afspraken zijn en dat een gesprek daarover in feite niet passend is, maar dat het misschien wel belangrijker is samen met de betreffende collega een goed gesprek te voeren over nut en noodzaak van de te volgen scholing. In het licht van het naderende pensioen. Daarmee doen we recht aan de gezamenlijke verantwoordelijkheid van leraar en schoolleider om te komen tot passende afspraken.

Dialoog is meer verbindend en productiever dan alleen het volgen van formele regels. Dat geldt voor de relatie tussen leraar en leerling en, vanuit het oogpunt van congruentie, dus ook voor de relatie tussen schoolleider en leraar. Dat de uitkomst van het gesprek wellicht gelijk is aan het formeel voorgeschrevene is niet van belang, de dialoog voegt iets toe.

Meer informatie