Rubriek collega met passie: “Zet jongeren in hun kracht".

In deze rubriek komen collega’s aan het woord over hun passie voor het vak. Met antwoord op vragen als: waarom doe je dit? Waar ben je het meest trots op? Wat vind je lastig, en waar leer je van? Deze keer Marion van Ingen, docent mens en maatschappij bij het Van Haestrecht College in Kaatsheuvel. “Ik steek het vlammetje aan en vervolgens gaat het branden. Zet jongeren in hun kracht dan komt er heel wat moois los.”  

Docent zijn alleen is niet genoeg voor je? 
“Ik blijf nieuwe uitdagingen aangaan. Alleen lesgeven is voor mij niet genoeg. Onderwijs is zo groot. Er valt zoveel te ontdekken.”

Je doet veel, maar het meest opvallend zijn je acties die je samen met jongeren opzet. Vertel eens over de taart voor Giel Beelen.
“Dat was een actie voor het Glazen Huis gericht op Aids-bestrijding. Jongeren bakten en versierden taarten. Vanuit de leerlingen kwam de onverwachte vraag of ze die in mijn gezicht mochten gooien. Waarop mijn antwoord was dat er voor geboden mocht worden en de opbrengst naar Serious Request zou gaan. Deze actie werd bekend bij SR, waarop tijdens de ‘kom in actie-dag’ Giel Beelen naar school kwam. Natuurlijk ontkwam ook hij niet aan een taart. Alles voor het goede doel!

Acties met leerlingen voor het goede doel. Je hebt er al veel georganiseerd. Hoe ben je op dat pad terecht gekomen?
“Toen ik hier een paar jaar werkten, zijn we met een groepje docenten begonnen om jaarlijks tussen de herfstvakantie en de kerstvakantie een kerstmusical in te studeren. Dat begon heel klein en in het begin lag de regie vooral bij een paar docenten, maar gaandeweg verschoof dat steeds meer naar de leerlingen. We hebben het 15 jaar gedaan. Aan het eind deden er voor- en achter de schermen zo’n 200 mensen aan mee. Leerlingen en later ook veel oud-leerlingen. In het begin regelden wij als docenten alles, aan het eind lag de volledige productie in handen van de leerlingen. Voor mij een mooi voorbeeld om te laten zien hoe je de leerling in zijn kracht kunt zetten. Ze ontdekken dat ze verborgen kwaliteiten hebben die ze kunnen inzetten en benutten.”

Maar waar kwam het goed doel om de hoek kijken?
“In de laatste jaren van de musical hebben we steeds ook maatschappelijke doelen bij de musical betrokken. Dat vraagt leerlingen om zich in te leven in anderen en daar iets voor te doen. Dat is een hele waardevolle ervaring. Goed doen voor een ander. En daar ook succesvol in zijn. Heel leerzaam. Daar heb je je hele leven iets aan.”

Toen je stopte, was het snel gedaan met de musical. Jij was toch de drijvende kracht.
“Tja, daar ga ik zelf niks over zeggen. Dat moeten anderen maar doen.”

Waarom stopte je?
“Je moet niet te lang hetzelfde blijven doen. Na 15 jaar werd het tijd voor een nieuwe uitdaging; tijd voor iets anders.”

De musical heeft je wel op een spoor gezet.
“Leerlingen activeren in combinatie met maatschappelijke betrokkenheid; daar geniet ik van. Acties opzetten waarbij leerlingen iets goeds doen voor een ander. Te vaak hoor ik dat er negatief over de jeugd wordt gepraat. Onzin. Flauwekul. Maar je moet ze wel aanspreken op hun belevingswereld.”

Wat is je nieuwste project?
“In het eerste corona-jaar begon het weer te kriebelen. Ik kende de organisatie Young Impact. Dat gaat over talentontwikkeling van jongeren. Talent van jezelf ontdekken en dat inzetten voor wat jij belangrijk vindt. Young Impact begeleidt de kick-off. Het laat jongeren om zich heen kijken. Waar en voor wie kun jij met je talent iets betekenen?”

Maak het eens concreet, geef eens een voorbeeld.
“Een groep jongens komt bij me en zegt dat ze gamen helemaal fantastisch vinden. Hoe kun je dat nou inzetten? Toen hebben ze het gamen, vanuit eigen betrokkenheid, gekoppeld aan een inzamelingsactie voor het KWF. De school heeft de gelegenheid geboden om een game-marathon van 24 uur te organiseren. De jongens hebben op allerlei manieren de publiciteit gezocht en uiteindelijk heeft de actie 1350 euro opgeleverd. Hoe mooi is dat? Het bedrag was veel groter dan ze eerder hadden gedacht. Ze ontdekten hoe promotie werkt. Daar hebben ze veel van geleerd en ook voor hun zelfvertrouwen is het goed.”

‘Leren door doen’ is voor jullie school een bekende spreuk. Het is op jouw lijf geschreven.
“Dat zit zeker in me ja. Veel collega’s hier zijn er actief mee. Ik doe het vooral ook buiten de les om. De school geeft daar ook alle ruimte voor.”

“Vorig jaar rond kerst hadden we als school een actie rondom eenzaamheid opgezet. De leerlingen hebben honderden kaarten gemaakt. Die zijn verzonden naar bejaardentehuizen en andere plekken waar veel eenzaamheid heerst. Maar wat gebeurde er? Leerlingen kwamen op het idee om ook filmpjes te maken en op te sturen. Op de kaarten stond een QR-code waardoor de ontvangers naar de filmpjes konden kijken. Een grote groep leerlingen had allemaal kleine, leuke, vlotte, gekke kerstfilmpjes gemaakt. Heel ludiek, heel creatief ook.”

En jij steekt steeds het vlammetje aan?
“En vervolgens gaat het branden. Zet jongeren in hun kracht en er gebeurt van alles. Elke leerling heeft talenten die hij of zij kan inzetten. Dat moeten ze zelf ontdekken. Soms zit het goed verstopt, maar als ze het vinden, groeien ze enorm. Ze leren hoe ze met hun talent het verschil kunnen maken.”