Groot geld of peanuts?
1 juni 2015 | Overige berichten | 2 reactie(s)
Vereniging | Onderwijs | Scholen | Medewerkers | Leerlingen
Groot geld of peanuts?
Column door Eugène Bernard
Na het lezen van een bericht op nu.nl vorig weekend voel ik de noodzaak om een en ander in perspectief te plaatsen. De kop van het bericht luidde: “Voor het vijfde jaar op rij groeit het aantal leerlingen op de middelbare school, terwijl het aantal leraren daalt”, oftewel: het aantal leerlingen per leraar, ratio leraar/leerling genaamd, neemt toe. De AOb geeft aan dit opmerkelijk te vinden. Immers: “de schoolbesturen kregen 67 miljoen euro om meer banen voor jongeren te creëren''.
Leerlingen kritisch leren denken is één van onze opdrachten. Informatie waarnemen, in perspectief plaatsen en conclusies daaraan verbinden: hier volgt een schoolvoorbeeld, reken even mee. Met 67 miljoen euro kun je ongeveer 1.000 docenten in dienst nemen. Op de bijna 1 miljoen leerlingen die Nederland telt, zou de leraar/leerling ratio met dit bedrag met 0.001 kunnen veranderen… Van een significante verandering is dan ook geen sprake Een juist statement had kunnen zijn dat 67 miljoen euro, voor de doelstelling die de schrijver van het bericht bedoelt, in de categorie ‘peanuts’ valt!
Een kritische denker zou ook stil staan bij de definitie van de gehanteerde begrippen. Steeds meer scholen hanteren duo's van docent en instructeur. Het aantal leraren neemt daarmee weliswaar af, maar de menskracht in de klas niet. Voor leraren, instructeurs en leerlingen een prima ontwikkeling, maar voor wie strikt het aantal leraren meet, leidt dit wel tot een andere verhouding leraar/leerling.
Ook zijn er andere, door de sector opgelegde, beleidsontwikkelingen die de mens tot een productiemiddel reduceren. De functiemix is daar een goed voorbeeld van. Los van iedere reeds bereikte mix kregen scholen een doelstelling opgelegd. Conform afspraak wordt vervolgens hard gewerkt om deze doelstelling te behalen. Als vervolgens in het land blijkt dat deze doelstellingen niet haalbaar zijn, wordt het beleid teruggedraaid. Met uiteindelijk grote gevolgen voor de keuzes die scholen (moeten) maken ten aanzien van de inzet van personeel in de toekomst: scholen die zich keurig aan de oorspronkelijke afspraken hebben gehouden, zijn financiële verplichtingen aangegaan die niet terug te draaien zijn.
Het is ook voor kritische denkers moeilijk om de ware betekenis van het gewraakte bericht te doorgronden. Het bericht bevat slechts partiële informatie. Voor een juiste interpretatie is kennis van het geheel onontbeerlijk. Een zorgvuldige schrijver dient daarop te anticiperen, zodat diens lezers niet op het verkeerde been worden gezet. Het weglaten van volledige (context) informatie, lijkt hier op opzet. Zie daar een schoolvoorbeeld van manipulatief gedrag.
Dit soort schreeuwende en ongenuanceerde koppen zijn vrijwel dagelijks aan de orde. Dankzij het goede werk van eenieder zullen onze leerlingen niet in soortgelijke al dan niet demagogisch bedoelde uitspraken tuimelen. Toch?
Eugène Bernard, voorzitter raad van bestuur Ons Middelbaar Onderwijs.
(Link naar bericht op nu.nl)